17 სექტემბერს საქართველოს 84-მა პარლამენტარმა კიდევ ერთხელ უღალატა საკუთარ მოსახლეობას და ქვეყნის, კონსტიტუციის მოთხოვნების საწინააღმდეგოდ მიიღო ჰომოფობიური, ტრანსფობიური კანონი, რომელიც ქვიარებს ჯანმრთელობის დაცვის უფლებას, პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლებას, საკუთარი პიროვნების განვითარების თავისუფლებას,
მიიჩნევა თუ არა ერთი და იმავე სქესის წყვილების სტაბილური ურთიერთობა ოჯახად? ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მე-8 მუხლი ქორწინებისა და სამოქალაქო პარტნიორობის უფლებას იცავს. ევროპულმა სასამართლომ საქმეზე – Vallianatos and Others v. Greece განმარტა, რომ ერთი და იმავე სქესის წყვილების ურთიერთობა,
რუსული კანონის წინააღმდეგ მოქალაქეები ყოველდღე იკრიბებიან სხვადასხვა ლოკაციებზე. უწყვეტი აქციების ფონზე გთავაზობთ სტუდენტებისა და ორგანიზაციების მიერ დაგეგმილი მსვლელობებისა და აქციების განრიგს საქართველოს მასშტაბით. 20
მიმდინარე დღეებში რუსული კანონის წინააღმდეგ აქციებია დაგეგმილი როგორც საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში, ასევე ქვეყნის ფარგლებს გარეთაც. გთავაზობთ დაანონსებული აქციების ლოკაციებსა და ღონისძიებების ბმულებს ქალაქების მიხედვით:
რიზვან დადაევი ჩეჩნეთის მოქალაქეა, რომელიც სექსუალური ორიენტაციის გამო იმყოფებოდა პატიმრობაში და ექვემდებარებოდა ძალადობრივ მოპყრობას პოლიციის მხრიდან, ტოვებს ქვეყანას. ინფორმაციას ავრცელებს ჩრდილოეთ კავკასიის ლბგტქი მხარდამჭერი ორგანიზაცია “SK SOS.”
2022 წელს გავრცელდა ვიდეო, სადაც უცნობი პირები აწარმოებდნენ რივზან დადაევის დაკითხვას, სადაც ის ამბობს, რომ გეია. ამის შემდეგ დადაევი გაუჩინარდა. აქტვისტებმა მიმართეს შესაბამის ორგანოებს, თუმცა უშედეგოდ. 2023 წელს ორგანიზაცია “SK SOS”-ის მოთხოვნითა და დახმარებით, აღმოჩენილი იქნა დადაევის ადგილსამყოფელი და მოხერხდა მისი გამოყვანა საპატიმროდან.
როგორც აღმოჩნდა, დადაევის გავრცელებული ვიდეო გადაღებული იყო ახალგაზრდა კაცების მიერ, რომლებმაც მას შანტაჟის მუქარით აღიარებინეს სექსუალური ორიენტაცია, სანაცვლოდ კი მოითხოვეს 50000 რუბლი და აიფონ 13. ვიდეოს გავრცელების შემდეგ დადაევი და მოძალადეები დაკავებული იქნა პოლიციიის მიერ, სადაც ისინი, (დადაევიცა და მოძალადეებიც) ექვემდებარებოდნენ წამებას და დამამცირებელ მოპყრობას. რიზვან დადაევი დაკავებული იყო მისი სექსუალური ორიენტაციის გამო, ხოლო მის მიმართ ძალადობაში მონაწილეობდა პოლიციის უფროსი და ჩეჩნეთის მეთაურის – რამზან კადიროვის ნათესავი.
რიზვან დადაევი 2017 წელსაც იყო დაკავებული მისი სექსუალური ორიენტაციის გამო, როდესაც ჩეჩნეთში ქვიარ ადამიანების მასობრივი დევნა დაიწყო.
“პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ განცხადებით, 2023 წლის 12 ოქტომბერს მათ მიმართეს ფეხბურთის ფედერაციას და მოითხოვეს ორი მწვრთნელისთვის უფლებამოსილების შეჩერება, ფეხბურთელი გოგოების მიმართ განხორციელებული სექსუალური შევიწროების გამო, რაც სასამართლო გადაწყვეტილებებითაა დადასტურებული.
ოეგანიზაციის განცხადებით, “საქართველოს ფეხბურთის ფედერაციამ მიმართა ფედერაციის სადისციპლინო და საფეხბურთო დავების განმხილველ კომიტეტს (შემდეგში-კომიტეტი) და მოითხოვა საერთო სასამართლოების მიერ მიღებული გადაწყვეტილებების კანონიერ ძალაში შესვლამდე, მწვრთნელებისთვის დროებით, ფეხბურთთან დაკავშირებული საქმიანობის აკრძალვა. ორივე საქმეში, სადაც სასამართლომ დაადგინა ათლეტი გოგოების მიმართ სპორტში სექსუალური შევიწროება, ქალ ათლეტებს PHR-ი წარმოადგენდა.”
“კომიტეტი დაეყრდნო სასამართლო გადაწყვეტილებებს და მხედველობაში მიიღო მწვრთნელების მხრიდან საფეხბურთო საქმიანობის გაგრძელების შედეგად გამოუსწორებელი ზიანის მიყენების რისკი. ორივე შემთხვევაში „სასამართლოს მიერ დადგენილი ფაქტები საკმაოდ მწვავე ხასიათისაა და ამ საკითხზე სათანადო უფლებამოსილი ორგანოების მხრიდან შემდგომში უმოქმედობამ, შესაძლოა გამოიწვიოს გამოუსწორებელი და პირდაპირი ზიანი“-აღნიშნულია კომიტეტის გადაწყვეტილებაში.”
“პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ განცახადებით აღნიშნული გადაწყვეტილება პრეცენდენტულია, რადგან კომიტეტმა პირველად მიიღო გადაწყვეტილება მწვრთნელებისთვის საფეხბურთო საქმიანობის აკრძალვის თაობაზე სექსუალური შევიწროების გამო.
თბილისის საქალაქო სასამართლოში დღეს ლაზარე გრიგორიადისის სასამართლო სხდომა ჩატარდება. როგორც ცნობილია, ლაზარე დღევანდელ სხდომაზე სიტყვის წარმოთქმის უფლებით ისარგებლებს. სხდომის პარალელურად, საქალაქო სასამართლოს ეზოში სამოქალაქო აქტივისტები შეკრებას გეგმავენ.
გრიგორიადისი და მისი ოჯახის წევრები მიიჩნევენ, რომ სასამართლო გამამტყუნებელ განაჩენს გამოიტანს და დიდი მოლოდინები არ აქვთ. ასევე არ გამორიცხავენ, რომ შეწყალების მიზნით მიმართონ პრეზიდენტ სალომე ზურაბიშვილს.
31 მარტს სასამართლომ 21 წლის ლაზარე გრიგორიადისს აღკვეთი ღონისძიების სახით პატიმრობა შეუფარდა. ლაზარეს წინააღმდეგ ხელისუფლებამ მალევე დაიწყო სიძულვილის კამპანია, ქართული ოცნების თავმჯდომარემ ირაკლი კობახიძემ მას არაერთხელ უწოდა “ორიენტაციაარეული”. 22 ნოემბერს შინაგან საქმეთა სამინისტრომ გაავრცელა ინფორმაცია, რომ 7-8 მარტის აქციებზე დაზარალებულმა პოლიციელებმა, სამინისტროს იურიდიული დეპარტამენტის მხარდაჭერით, პრეზიდენტ სალომე ზურაბიშვილს ლაზარე გრიგორიადისის შეწყალებისგან თავის შეკავების თაობაზე განცხადებით მიმართეს.
8 იანვარს ჯგუფი “შენკის” სოლისტი მაქსიმ ტესლი სანკტ-პეტერბურგის აეროპორტში დააკავეს მას შემდეგ, რაც მომღერალი ერთ-ერთ შოუში გამოსვლისას მაყურებლის წინაშე შიშველი წარდგა. მას მხოლოდ წინდა უფარავდა გენიტალიებს. მომღერლის პერფორმანსი სწრაფად გავცელდა ინტერნეტში, მეორე დღეს კი ის დააკვეს 10 დღით, ხულიგნობის ბრალდებით.
ჯერჯერობით უცნობია, იყო თუ არა მაქსიმ ტესლის საჯარო გამოსვლა რეპერი ნიკოლაი ვასილიევის მხარდასაჭერად განხორციელებული. ცოტა ხნის წინ რეპერი დააკვეს ღამის კლუბში “არატრადიციული სექსუალური ურთიერთობის პროპაგანდისთვის”, სადაც ის შოუზე მაქსიმ ტესლის მსგავსად, მხოლოდ წინდააფარებული გენიტალიებით, შიშველი გამოჩნდა. ნიკოლაი ვასილიევი 15 დღით დააკავეს და ჯარიმის სახით 200 000 რუბლი დააკისრეს.
მას შემდეგ, რაც რუსეთის უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებით ლგბტქი მოძრაობა “ექსტრემისტულად” გამოცხადდა, მასობრივი რეპრესიები დაიწყო, მათ შორის გეი ბარების დარბევა და ქვიარებისა და აქტივისტების დაკავება. ზოგიერთი ლგბტქი ორგანიზაცია იძულებული გახდა, მუშაობა შეეწყვიტა.
9 იანვარს კაცმა მძინარე ცოლი 4 თვის ბავშვის თანდასწრებით მოკლა. ქალს 10 ჭრილობა ჰქონდა მიყენებული, რომელიც სასიკვდილო აღმოჩნდა. ბინაში სავარაუდოდ იმყოფებოდა მკვლელის მამაც. ოჯახი დმანისიდან ჩამოვიდა თბილისში ბავშვის ასაცრელად.
ცოლის დაჭრის შემდეგ დამნაშავემ თვითდაზიანება მიიყენა. ასევე ცნობილია, რომ ყოფილ ცოლზე ძალადობისთვის კაცი ადრეც იყო შემჩნეული, რომელსაც რეაგირება არ მოჰყოლია.
შინაგან საქმეთა სამინისტროში საქმე აღძრულია ოჯახის წევრის განზრახ მკვლელობის მცდელობის კვალიფიკაციით, სისხლის სამართლის კოდექსის 19/109-ე მუხლით.
გამოცემა Telegraph წერს, რომ 33 წლის როია ჰეშმატი თეირანში ჰიჯაბის გარეშე რამდენჯერმე გამოჩნდა, რის შემდეგაც ის “საჯარო მორალის დარღვევისთვის” დაადანაშაულეს და ბრალი “გარყვნილების წახალისებისთვის” წაუყენეს. ასევე, ქალს ჯარიმის სახით 225 ევროს გადახდა დააკისრეს.
ირანის მთავრობამ ბოლო დროს ჰიჯაბისა და ზოგადად, ჩაცმის კოდექსის წესების დარღვევის გამო სასჯელს უფრო ხშირად იყენებს. 2022 წელს ირანში საპროტესტო ტალღა გამოიწვია მორალის პოლიციის მიერ 22 წლის სტუდენტზე, მაჰსა ამინზე ძალადობამ – ის ჰიჯაბის ტარების წესების დარღვევის საბაბით დააკავეს და სცემეს, რის შედეგადაც ქალი 16 სექტემბერს საავადმყოფოში გარდაიცვალა. ამას ირანში მასშტაბური საპროტესტო ტალღა მოჰყვა.
მაჰსა ამინის სიკვდილის შემდეგ ირანის ქუჩებში ათასობით ქალი გამოვიდა – სოლიდარობის მიზნით, დემონსტრანტები წვავდნენ ჰიჯაბებს, მათი მთავარი სლოგანი კი “ქალი, ცხოვრება, თავისუფლება” გახდა. უსაფრთხოების ძალები პროტესტის ჩახშობას ძალის გამოყენებით ცდილობდნენ.
2023 წლის ოქტომბერში მორალის პოლიციამ ჰიჯაბის ტარების წესების დარღვევის გამო კიდევ ერთ მოზარდს სცემა – არმიტა გერავანდის ჰიჯაბის ტარების წესების დარღვევის გამო, მორალის პოლიცია სასტიკად გაუსწორდა, თუმცა ამ ინფორმაციას ხელისუფლება უარყოფს და აცხადებს, რომ ის თეირანის მეტროში შეუძლოდ გახდა, რის შემდეგაც მიყენებული ტრავმით კლინიკაში გადაიყვანეს, სადაც ის რამდენიმე დღე კომაში იყო და გარდაიცვალა.
მომღერალმა ბრიტნი სპირსმა უარყო გავრცელებული ჭორები იმის შესახებ, რომ მუსიკალურ ინდუsტრიაში ბრუნდება. ცოტა ხნის წინ გავრცელდა ინფორმაცია, რომ მომღერალი ახალ ალბომზე მუშაობდა და დუეტს წერდა Charli XCX და Julia Michaels-თან ერთად.
ბრიტნი სპირსმა მის ინსტაგრამ პოსტში განაცხადა, რომ არ მუშაობს ახალ ალბომზე, არც დუეტის ჩაწერას აპირებს და არც მომავალში გეგმავს დაუბრუნდეს მუსიკალურ ინდუსტრიას. თუმცა აღნიშნა, რომ სიმღერებს წერს სხვებისთვის და “საკუთარი სიამოვნებისთვის.”
მომღერალმა ასევე უარყო გავრცელებული ხმები მის მემუარებთან დაკავშირებით, თითქოს წიგნი “The Woman in Me” მისი თანხმობის გარეშე, არალეგალურად გამოიცა. ბრიტნი ამბობს, რომ აღნიშნული ინფორმაცია “ძალიან შორს არის სიმართლისგან.”
23 თებერვალს ბერლინის „დოიჩეს თეატრში” გაიმართება ნინო ხარატიშვილის ახალი სპექტაკლის პრემიერა. „Penthesilea: Ein Requiem / პენთესილეა: რეკვიემი” ასეთია სპექტაკლის სახელწოდება, რომელსაც ქართველი მწერალი, რეჟისორი და დრამატურგი ბერლინში წარადგენს. ტექსტის ავტორი თავად ნინო ხარატიშვილია, სპექტაკლი კი ორენოვანია. ტექსტის ქართული თარგმანი ეკუთვნის მაია ფანჯიკიძეს.
გერმანელ მსახიობებთან ერთად სპექტაკლში მონაწილეობას მიიღებენ ქართველი მსახიობები ანანო მახარაძე და ეკა ნიჟარაძე.
სპექტაკლი ბერძნებისა და ამაზონელი მეომრების ბრძოლას მოგვითხრობს და ანტიკური მითის ნინო ხარატიშვილისეული ინტეპრეტაციაა.
ქვიარი იწყებს პუბლიკაციების ახალ სერიას, რომელიც ცხოველების დამცველების საქმიანობას ეძღვნება. საქართველოში მიუსაფარი ცხოველების უფლებების საკმაოდ მძიმე მდგომარეობის ფონზე, ვეცდებით გამოვკვეთოთ ძირითადი გამოწვევები, რათა მათი გადაჭრის შესაძლებელი გზებიც ერთად დავინახოთ.
„ძაღლი ცოცხალი არსებაა, რომელსაც შია, წყურია, მოფერება, სიყვარული უნდა. თუ ადამიანს არ აქვს ცხოველების მიმართ შინაგანი სიყვარული და გრძნობა, ვერასოდეს გააკეთებს ამ საქმეს. ხშირად ვისმენ ჩემი მისამართით: „ნეტა შეეშვებოდე ამ ძაღლებს.“ ბევრს არ ესმის თუ რაში მჭირდება ის რასაც ვაკეთებ. მე კი ვთვლი, რომ ყველა ადამიანი ღმერთის მიერ რაღაც საქმისთვის, მსახურებისთვისაა არჩეული. მე ამისთვის ამირჩია ღმერთმა.“ – „ქვიართან“ საუბარში ამბობს ცხოველების დამცველი აქტივისტი მაია თაბაგარი.
მაიას ცხოვრების ჩვეული მიმდინარეობა 22 წლის წინ შეიცვალა, როდესაც მის სახლში ცუგამ პირველად შედგა ფეხი. მაიკოს თქმით, „ოთხფეხა სიყვარულმა“ ისეთი სითბო და ერთგულება აგრძნობინა, რომ მას შემდეგ ყველა ძაღლის მიმართ და განსაკუთრებით კი მიუსაფარი ცუგების მიმართ სენსიტიური და მხარდამჭერი გახადა.
ამ წლების განმავლობაში, მან ათასზე მეტი ცუგა გადაარჩინა შიმშილს, დაძინებას, სიცივეს, დაავადებებისგან, ადამაინების მიერ და ავარიის შედეგად მიყენებული დაზიანებებითა და ჭრილობებით გამოწვეულ წამებასა და სიკვდილს. მაია ცხოველების უფლებების სხვა დამცველებთან ერთად სრულიად მოხალისეობრივად არის ჩართული ძაღლების და კატების სტერილიზაციის პროცესშიც.
ჩვენ ვკითხეთ მაიას თუ რა გამოწვევებს აწყდებიან ცხოველების დამცველები და რამდენად ეხმარება მათ სახელმწიფო ან საზოგადოება იმ საქმის კეთებაში, რომელზეც წესით სახელმწიფო უნდა ზრუნავდეს. პრობლემების სია საკმაოდ ვრცელია და მოიცავს ისეთ საკითხებს როგორიცაა:
მოსახლეობაში მიუსაფარი ცხოველების და მათზე მზრუნველი ადამიანების მიმართ ზიზღი, ბავშვობიდან ცხოველების მიმართ შიშის დასწავლა შემდგომში გამოიხატება ცხოველების მიმართ სასტიკ მოპყრობაში, ცხოველების დამცველების მიმართ აგრესიაში, მათ დაცინვაში, დამცირებასა და დაშინებაში.
ჩვენი საზოგადოება ზოგადად ძალიან სასტიკია და გულგრილი მიუსაფარი ცხოველებისადმი. პრობლემად აღიქმება ცხოველის არსებობა და არა მისი საჭიროებები. მონიტორინგის სამსახურისგან ხშირად ითხოვებ მიუსაფარი ცხოველის მოშორებას რომელიღაც კონკრეტული ტერიტორიიდან, სადაც ის უკვე მიჩვეულია და ცხოვრობს. მონიტორინგის სამსახურს გადაჰყავს ცხოველი სხვა ტერიტორიაზე, სადაც ის არ არის ადაპტირებული, კარგაცს კავშირს იმ ადამიანებთან, რომლებიც მას კვებავენ. ამასთან, ახალ ტერიტორიაზე ასეთ ძაღლებს ფიზიკურად თავს ესხმიან სხვა ძაღლები, რომლებიც იცავენ საკუთარ ტერიტორიას, რაც ხშირად ძალიან ცუდად მთავრდება „გადასმული“ ცხოველისთვის.
არ ხდება ძაღლების მეპატრონეების კონტროლი და მათ მიმართ კანონის აღსრულება, რომელიც ცხოველის დაჩიპვას ავალდებულებს. ცხოველების გარეთ გაგდების პრაქტიკა ძალიან ხშირია. ზოგჯერ ძაღლი მიჰყავთ „ბავშვისთვის სათამაშოდ“, ხოლო როცა ის იზრდება უშვებენ გარეთ. ასევე ხშირია შემთხვევები, როდესაც ცხოველის გამოკვებას ვერ ახერხებენ, ან უბრალოდ მობეზრდათ, ან დაბერდა და გასამრავლებლად აღარ ადგებათ და ა. შ.
კიდევ ერთი დიდი პრობლემა მდგომარეობს იმაში, რომ ცხოველებს ყრიან ტრასაზე, სრულიად დაუსახლებელ, ხანდახან მიუვალ ადგილებში, სადაც არაფერია – არც საკვები, არც წყალი. იქ ცხოველი ვერ გადარჩება, თუ მასზე არ იზრუნე.
ზოგიერთი პატრონი ეზოში აშენებულ ჯიხურში, სიცივეში და სისველეში ამყოფებს ძაღლს, მოკლე საბელზე, რაც წამების ტოლფასია. ასეთი მოპყრობისთვის პირველადი ჯარიმა სულ 8 ლარს შეადგენს, განმეორებითი კი 50 ლარს, რასაც ცხადია არანაირად არ გააჩნია შემაკავებელი ეფექტი.
სახელმწიფო თავშესაფარი საჭიროა, თუმცა ის რაც უკვე არის ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს. „ეს ჩვეულებრივი სასაკლაოა“ – ამბობს მაია. კერძო თავშესაფრებში ადგილები და რესურსები საკმაოდ შეზღუდულია.
ძაღლების სტერილიზაციის პროცესში ხშირად მოხალისედ არიან ჩართულნი მოქალაქეები, თუმცა სახელმწიფოს მხრიდან არ ხდება მათი მხარდაჭერა სათანადოდ. მაგალითად მონიტორინგის სამსახურის თანამშრომლებს არ აქვთ ხოლმე ცხოველების გადასაყვანი გალიები, ასევე ცხოველის დროებით მოსადუნებლად გამოსაყენებელი სპეციალური თოფი.
კიდევ ერთი საჭიროებაა დემოდეკოზით დაავადებული ძაღლების სამკურნალო პრეპარატი, რომელიც საკმაოდ ძვირია და რომლის გარეშე ცხოველი ძლიერ ტკივილს განიცდის და მკურნალობის გარეშე იღუპება.
ზოგადად მკურნალობის სამედიცინო ხარჯი ძალიან ძვირია. ვეტერინარული კლინიკების უმეტესობა მიუსაფარ ცხოველების მკურნალობისთვის კომერციულ საფასურს ითხოვენ. ძალიან იშვიათია, როდესაც ექიმები და კლინიკები სოციალურ პასუხისმგებლობას იჩენენ და შეღავათიანი პირობებით ან სულაც მოხალისეობრივად მკურნალობენ ოთხფეხა პაციენტებს. სამედიცინო დახმარება ცხოველებს ხშირად მანქანით დაჯახების შედეგადაც ესაჭიროებათ.
ენტერიტი წარმოადგენს გამოწვევას, განსაკუთრებით თუ ცხოველები ერთ ტერიტორიაზე მრავლად არიან და ერთმანეთისგან გადაედებათ. მკურნალობაც რთულია და შედეგიც ხშირად ფატალურია.
ცხოველების უფლებების დამცველები რთულ მდგომარეობაში არიან ვინაიდან მწირი რესურსებით უწევთ კომპლექსური, რთული პრობლემების გადაჭრა. ისინი ხშირად განიცდიან მწვავე სტრესს დასახიჩრებული, მძიმედ ავადმყოფი, მომაკვდავი ცხოველების მოვლის გამო. შედეგად ზიანდება მათი ფსიქოლოგიური და ფიზიკური ჯანმრთელობაც, ხოლო საზოგადოების მხრიდან აქაც არ აქვთ მხარდაჭერა – არც სათანადო მკურნალობის შესაძლებლობა. ფსიქოთერაპიაც კი ძალიან ძვირია. სამოქალაქო აქტივისტები კი, როგორც წესი საკუთარ გამომუშავებულ სახსრებსაც ახმარენ საერთო საქმეს.
მაიას აზრით, არსებულ გამოწვევებზე საპასუხოდ საჭიროა ცხოველთა მოყვარული თემის გაერთიანება და შეთანხმებულად მოქმედება. “მხოლოდ ჩვენი ერთიანობით არის შესაძლებელი ცვლილებების მიღწევა,” ამბობს ცხოველების უფლებების დამცველი.
24 დეკემბერს თბილისის ანგლიკანური ეკლესიის სამრევლო საშობაო ღვთისმსახურებას დაესწრო.
წმინდა ნინოს სახელობის ანგლიკანური/ეპისკოპალური ეკლესია საქართველოში 2018 წლის 21 აპრილს დაარსდა ლიბერალურად მოაზროვნე ქრისტიანთა ჯგუფის მიერ. მართლმადიდებლური, კათოლიკური და პროტესტანტული ეკლესიებიდან ადამიანებმა გადაწყვიტეს შეერთებოდნენ ანგლიკანურ ეპისკოპალურ ეკლესიას, ვინაიდან სჯერათ, რომ ეს ეკლესია ინარჩუნებს ქრისტიანულ რწმენას და ამავდროულად აღიარებს მეცნიერულ ცოდნას და თანხვედრაშია სოციალურ ცვლილებებთან.
2019 წლიდან თბილისის ეპოსკოპალური თემი შევიდა ამერიკის ეპისკოპალური ეკლესიის მზრუნველობის ქვეშ. დაარსების შემდეგ ეკლესიას ძალიან დიდი დახმარება ბაპტისტურმა ეკლესიამ გაუწია, დაუთმო შეკრებებისთვის შენობა -მშვოდობის კათედრალი.
დღეის მდგომარეობით, ეკლასიაში გაერთიანებულია სხვადასხვა ეთნიკური წარმოშობის და ასაკის 100-მდე წევრი, თუმცა ახალგაზრდები ჭარბობენ. ეკლესიას ხელმძღვანელობს თომა ლიპარტიანი – ეკლესიის დამაარსებელი წევრი, განათლებით ფსიქოლოგი და თეოლოგი. გამოცემა AT-თან მიცემულ ინტერვიუში თომა ლიპარტიანი ამბობს:
„ეს არის ეკლესია, რომელიც გარეგნულად ძლიერ ჩამოჰგავს რომის კათოლიკურ ეკლესიას მისი ტრადიციებითა და კულტურით, ხოლო შინაგანად საოცრად პროგრესული და ცოცხალია.“
ბრიტანული კოლონიალიზმის შედეგად და ანგლიკანური სამისიონერო საზოგადოების ხელშწყობით, ანგლიკანური ეკლესია გავრცელდა აზიაში, აფრიკაში, ავსტრალიასა და ამერიკის კონიტენტებზეც. ის დღეს მსოფლიო მასშტაბით 80 მილიონ მორწმუნეს აერთიანებს. იმ ქვეყნებში, სადაც ანგლიკანურმა ეკლესიამ დაკარგა ინგლისური ნაციონალური იდენტობა, ეს ეკლესია „ეპისკოპალურ ეკლესიად“ იწოდება.
აშშ-ს, კანადისა და შოტლანდიის ეკლესიები ღიად უჭერენ მხარს ლგბტქ+ ადამიანების სრულ ჩართულობას საეკლესიო ცხოვრებაში.
წმინდა ნინოს სახელობის თბილისის ანგლიკანურ ეპისკოპალურ ეკლესიაშიც ლგბტქ+ თემის წარმომადგენლებს შეუძლიათ გახდნენ დიაკვანები, მღვდლები, ეპისკოპოსები, ერთნაირსქესიან წყვილებზე აღასრულონ ჯვრისწერის საიდუმლო. მღვდელმსახური შეიძლება იყოს ქალი.
„ჩვენ ვთვლით, რომ ღვთის ხატად შექმნილი ყოველი ადამიანი თანასწორია და, რომ სექსუალური ორიენტაცია ადამიანის იდენტობის მნიშვნელოვანი ნაწილია, რის გამოც დისკრიმინაცია ველური და ბარბაროსული აქტია.“ – ამბობს თომა ლიპარტიანი.
ცნობილია, რომ ანგლიკანური ეკლესიის მრევლის წევრები საქართველში მე-19 საუკუნის ბოლოდან ცხოვრობენ. მე-20 საუკუნის დასაწყისში ინგლისელმა ანგლიკანებმა ბათუმში ააშენეს ეკლესიაც – ბერძნულ სტილში თეთრი ფერის კედლებითა და ლურჯი გადახურვით. საბჭოთა პერიოდში ეკლესია დახურული იყო, თუმცა დანგრევას გადარჩა, შეინარჩუნა სამრეკლოც და ჯვარიც. მას შემდგომ რაც ეკლესია გადავიდა საპატრიარქოს მფლობელობაში მათ მოანგრიეს ეკლესიის გუმბათი, სამრეკლო, შეცვალეს ინტერიერი და დაამსგავსეს ტიპიურ პატარა მართლადიდებლურ ეკლესიას, როგორიც ძალიან ბევრია საქართველოში, მათ შორის ბათუმში.
წმინდა ნინოს სახელობის თბილისის ანგლიკანური ეკლესიის წევრებს დღეს ორი ძირითადი გამოწვევა აქვთ – არ აქვთ ეკლესიის საკუთარი შენობა და სახელმწიფო, დიდი ალბათობით დისკრიმინაციული მოტივით, არ აძლევს შესაძლებლობას დარეგისტრირდნენ საჯარო სამართლის იურიდიულ პირად.
