,,ახლა ამის დრო არ არის” – ფრაზა, რომელიც ხშირად მესმოდა, როდესაც ქვიარ თემის პრობლემებზე პოლიტიკოსებთან საუბარი დავიწყე. ელენე ხოშტარიასაც პირველი კითხვა იმ პოლიტიკოსების შესახებ დავუსვი, რომლებიც ქვიარ თემაზე საუბარს თავს არიდებენ.
ელენე ხოშტარია – ,,დროა”
,,მე, რა თქმა უნდა, მორალს ვერავის წავუკითხავ, როდის და რაზე ილაპარაკოს, თუმცა, ესაა საფუძველი იმის, რაზეც მერე ამ ჯგუფების ჩაგვრა დგას. ვფიქრობ, ნებისმიერი პოლიტიკოსი თუ საჯარო პირი რომ რაღაც კონიუნქტურის გამო თავს იკავებს მსგავსი განცხადებების გაკეთებისგან, არასწორია.
პრობლემა ზედაპირზე დევს – მთავარი პრობლემა არის ის, რომ ქვიარ თემისთვის კანონი არ მუშაობს. გავამახვილებდი ყურადღებას იმაზეც, თუ რამდენად რთულია ფსიქოლოგიურად თემის წევრებისთვის იმის გაცნობიერება, რომ დღევანდელ საქართველოში შენ ვიღაცებისთვის არასრულფასოვანი ხარ. კანონი შენზე არ ვრცელდება – გეუბნებიან, რომ სახლში რაც გინდა, ის აკეთო.
ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სისასტიკეა ის, როგორ ანადგურებს უმრავლესობის გულგრილობა ამ ადამიანებს. ამის მაგალითად მახსენდება ისტორიები, როგორ რეაგირებენ პირველ ქამინგაუთზე ქვიარ თემის ოჯახის წევრები. მზაფრავს იმის წარმოდგენა, თუ რამხელა სტრესის გამოვლა უწევთ თემის წევრებს. რატომ ვუსვამ ხაზს ამას – ვიღაცა იკითხავს, რატომ უნდა ჩატარდეს პრაიდი ან რატომ უნდა გამოვიდნენ გარეთ. ამ ყველაფრის მიღმა დგას ადამიანთა ცხოვრება, მათი დანგრეული ფსიქიკა, ძალიან ბევრი ტანჯვა და ტკივილი.
თემის პრობლემების მოგვარებას სჭირდება ცენტრალური ხელისუფლების ძალისხმევა, ის, რომ პოლიცია ასრულებდეს თავის მოვალეობას, მთავრობა ასრულებდეს თავის მოვალეობას…
ცალკე აღებულ პოლიტიკოსებს ბევრის გაკეთება შეუძლიათ კონკრეტული მაგალითით, მე შემიძლია ვთქვა, რომ ფიზიკურად ვიქნები მათ გვერდით და მათ უფლებებს დავიცავ. პოლიტიკოსები თემის ღიად დაცვას და მათ პრობლემებზე ლაპარაკს ხშირად ერიდებიან, ესეც ცვლის სიტუაციას. მე ვამბობ, რომ არ არსებობს კონიუნქტურა და სიტუაცია, როდესაც ჩემთვის თემის პრობლემა არ იქნება ყველაზე პრიორიტეტული საკითხი.”
ავტორი: თამარ ქუთათელაძე
